Friday, August 12, 2011

PostHeaderIcon ประสบการณ์ร่วมกับศิลปะที่มหานครนิวยอร์ก!! (1)


นิวยอร์กช่างเป็นเมืองใหญ่ที่พิเศษเหลือเกินในอเมริกา นอกจากขึ้นชื่อเรื่องเศรษฐกิจแล้ว วัฒนธรรมการสร้างและเสพผลงานศิลปะก็ช่างมีส่วนผสมของความเชื่อ เชื้อชาติ กลุ่มความสนใจ ที่ความหลายหลายอย่างเหลือเชื่อ สมกับเป็นเมืองทางผ่านของผู้อพยพจากต่างชาติมาตั้งถิ่นฐานในอเมริกาตั้งแต่ในอดีตมาจริงๆ มันถูกรวมให้เป็นรัฐที่ 11 ของสหรัฐอเมริกาเมื่อปี พ.ศ.2321 นั่นก็คือ สิบปีหลังจากที่กรุงเทพได้เป็นเมืองหลวงของไทย
เนื่องจากว่าประเทศอเมริกาขึ้นชื่อเรื่องการให้ความเคารพต่อสิทธิความเสมอภาคของชนทุกกลุ่ม  จึงทำให้เราสามารถหาชมผลงานได้ตั้งแต่ศิลปะที่เกี่ยวข้องกับชุมชน ชนชาติ ศิลปะเพื่อใช้หรือส่งเสริมในประเด็นต่างๆ ศิลปะข้างถนน ศิลปะทดลองเฉพาะทางและศิลปะแนวขึ้นหิ้งในแกลอรี่หรือพิพิธภัณฑ์ใหญ่ๆ ที่น่าสนใจคือ การที่ชนกลุ่มน้อยใดๆก็ตามถูกกีดกันการแสดงออกถือเป็นเรื่องน่าอาย เราจึงเห็นพวกเขาได้มีพื้นที่ในการแสดงออกแต่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาได้รับการยอมรับอย่างยิ่งยวดในระดับแนวหน้า
ทุกห้องแสดงงาน กิจกรรมเสวนา ฉายหนัง คอนเสริต และกิจกรรมสร้างสรรค์อื่นทั้งที่ฟรี แนะนำให้บริจาคหรือต้องจ่ายเงินเพื่อเข้าร่วม (ส่วนใหญ่จะราคาประมาณ 10 ถึง 15 เหรียญ) ต้องเรียกได้ว่าไม่มีที่ไหนเงียบเหงา ผู้จัดนั่งคุยกันเองหรือ ไม่เจอคนแปลกหน้า เรียกได้ว่าทุกกิจกรรมต่างมีแฟนคลับ มีผู้ชมซึ่งใคร่รู้ ใคร่ถาม ถ้าพูดให้เห็นภาพก็ต้องใช้คำว่าทุกกิจกรรมทางศิลปะโดยเฉพาะหอศิลป์ใหญ่ๆจะมีผู้ชมตีตั๋วเข้าเหมือนกับมีงานวัด พวกเขาจะใช้เวลาในการเสพผลงานอย่างอ้อยอิ่งเนิ่นนาน และถกเถียงกับกับประเด็นต่างๆขณะชมผลงานตลอดเวลา โดยบางหอศิลป์มีเครื่องฟังเสียงบรรยายผลงานให้ยืม หรือเช่า โดยเราสามารถกดปุ่มเลือกหมายเลขของผลงานแล้วกดฟัง หรือใช้โทรศัพท์มือถือของเราเองที่รับอินเตอร์เนทไร้สายของหอศิลป์ได้เพื่อเป็นเครื่องมือในการฟังคำอภิบายของผลงาน เรียกได้ว่าผลงานทัศนศิลป์ที่ไม่ได้มองด้วยตาอย่างเดียวแต่สามารถเสพเนื้อหาใจความของผลงานด้วย พูดถึงความใคร่ถาม ทุกครั้งที่ฉันไปงานเสวนายังไม่เคยมีครั้งไหนที่ไม่มีคนเข้าแถวหรือยกมือถามเมื่อถูกเปิดโอกาสในตอนท้ายรายการ

som's blog

hope this info is useful!

Total Reader

Powered by Blogger.