Sunday, July 22, 2007
ไปกรุง
7/22/2007 09:49:00 PM | Posted by
suffer |
Edit Post
Edit Post
ไปกรุง
ดูเหมือนว่าฉันจะมีธุระไปเมืองกรุงทุก3เดือน แต่อย่างไงก็ตามก็มีคนต่างถิ่น รวมทั้งคนกรุงและคนต่างชาติ มาเยี่ยมเยือนฉัน ที่เชียงใหม่อยู่เสมอ จนไม่รู้สึกว่า "คิดถึงใครเป็นพิเศษ" เอาซะเลย คราวนี้ที่ไปเมืองกรุงมีเรื่องสองเรื่องที่ต้องทำให้สำเร็จ ทั้งสองเรื่องเป็นเรื่องที่ฉันลุ้น ก่อนเดินทางว่าจะลงเอยอย่างไร
เรื่องแรกคือ การแสดงงานศิลปะ กับเพื่อนศิลปินคนไทยกับฝรั่ง สถานที่ที่ใช้แสดงนั้น ฉันยังไม่เคยเห็นด้วยตาตนเอง เคยเห็นแต่ในรูป รูปที่ ทิน ทิน เพื่อนศิลปินคนที่จัดงานนี้เค้าส่งมาให้ ฉันก็จินตนาการไปเองส่วนหนึ่ง กับสถานที่ อีกส่วนหนึ่งค่อยไปว่ากันอีกทีตอนที่ฉันไปถึงแล้ว อันที่จริงหลังจากแสดงงานกลุ่มที่ชื่อ Platform: about installation แล้ว ฉันเคยเพ้อฝันไปว่า อยากได้สถานที่ประมาณนี่ สำหรับทำงานชุดใหม่ของฉัน แต่พอถึงเวลานี้จริงๆ ด้วยเวลา และ ทุน อันน้อยนิดที่ฉันมี ทำให้ฉันไม่สามารถทุ่มเทพลังงานมากเท่าที่ฉันคาดไว้ได้มากนั้น แต่ฉันก็อยากให้โอกาส อันนี้ ให้ตัวเองได้ปลดปล่อยการทดลองบางอย่าง ที่เคยท่วมท้นในหัวของฉันมาเกือบครึ่งปีนี้ ออกมาเป็นมาให้ผู้คนเห็นเสียที อีกเรื่องที่ฉันอยากรู้เห็นมากก็คือ ความเคลื่อนไหวของดนตรี และศิลปะ ความคิดเห็นต่างๆ ของคนในกลุ่มที่มารวมกันแสดงผลงานเหล่านี้
อีกเรื่องที่ทำให้ฉันปวดหัววิ่งไป วิ่งมา ออนไลน์คุยกับผู้คนอยู่เป็นบ้าเป็นบอ ตลอด 2-3 อาทิตย์ที่ผ่านมานี้ก็คือ การที่ฉันจะเดินทางไปร่วมสัมนา เวิค์กชอบ และแสดงงานศิลปะ ที่ประเทศ โรมาเนีย เดือนหน้านี้ เรื่องของเรื่อง มีอยู่ว่า สถานฑูตโรมาเนียที่กรุงเทพ ฝ่ายวีซ่า ปิดทำงาน 2 เดือน ทำให้ฉันเป็นเดือดเป็นร้อนต้องหาทางไปขอวีซ่าโรมาเนียในประเทศอื่น จนสรุปแล้วกับผู้ให้ทุนว่าจะไปทำวีซ่าที่เมืองบุดาเปส ประเทศฮังการี ซึ่งฉันต้องบินไปลงก่อนจะเดินทางเข้าโรมาเนียอยู่แล้ว ปัญหาแรกด่วนตอนนี้คือฉันต้องขอวีซ่าประเทศฮังการีให้ได้ก่อน ที่กรุงเทพนี้แหละ สาธุ ขอให้ผ่านฉลุย ด้วยเถอะ ที่ฉันกลัวก็เพราะ จดหมายเชิญทุกฉบับที่ฉันมีเขียนสนับสนุนการเดินทางไปโรมาเนียหมด แต่ไม่ได้ระบุชื่อฮังการีเลย พระเจ้าช่วย..
ดูเหมือนว่าการเดินทางเข้ากรุงครั้งนี้มีเรื่องให้ลุ้นจริงๆ
ดูเหมือนว่าฉันจะมีธุระไปเมืองกรุงทุก3เดือน แต่อย่างไงก็ตามก็มีคนต่างถิ่น รวมทั้งคนกรุงและคนต่างชาติ มาเยี่ยมเยือนฉัน ที่เชียงใหม่อยู่เสมอ จนไม่รู้สึกว่า "คิดถึงใครเป็นพิเศษ" เอาซะเลย คราวนี้ที่ไปเมืองกรุงมีเรื่องสองเรื่องที่ต้องทำให้สำเร็จ ทั้งสองเรื่องเป็นเรื่องที่ฉันลุ้น ก่อนเดินทางว่าจะลงเอยอย่างไร
เรื่องแรกคือ การแสดงงานศิลปะ กับเพื่อนศิลปินคนไทยกับฝรั่ง สถานที่ที่ใช้แสดงนั้น ฉันยังไม่เคยเห็นด้วยตาตนเอง เคยเห็นแต่ในรูป รูปที่ ทิน ทิน เพื่อนศิลปินคนที่จัดงานนี้เค้าส่งมาให้ ฉันก็จินตนาการไปเองส่วนหนึ่ง กับสถานที่ อีกส่วนหนึ่งค่อยไปว่ากันอีกทีตอนที่ฉันไปถึงแล้ว อันที่จริงหลังจากแสดงงานกลุ่มที่ชื่อ Platform: about installation แล้ว ฉันเคยเพ้อฝันไปว่า อยากได้สถานที่ประมาณนี่ สำหรับทำงานชุดใหม่ของฉัน แต่พอถึงเวลานี้จริงๆ ด้วยเวลา และ ทุน อันน้อยนิดที่ฉันมี ทำให้ฉันไม่สามารถทุ่มเทพลังงานมากเท่าที่ฉันคาดไว้ได้มากนั้น แต่ฉันก็อยากให้โอกาส อันนี้ ให้ตัวเองได้ปลดปล่อยการทดลองบางอย่าง ที่เคยท่วมท้นในหัวของฉันมาเกือบครึ่งปีนี้ ออกมาเป็นมาให้ผู้คนเห็นเสียที อีกเรื่องที่ฉันอยากรู้เห็นมากก็คือ ความเคลื่อนไหวของดนตรี และศิลปะ ความคิดเห็นต่างๆ ของคนในกลุ่มที่มารวมกันแสดงผลงานเหล่านี้
อีกเรื่องที่ทำให้ฉันปวดหัววิ่งไป วิ่งมา ออนไลน์คุยกับผู้คนอยู่เป็นบ้าเป็นบอ ตลอด 2-3 อาทิตย์ที่ผ่านมานี้ก็คือ การที่ฉันจะเดินทางไปร่วมสัมนา เวิค์กชอบ และแสดงงานศิลปะ ที่ประเทศ โรมาเนีย เดือนหน้านี้ เรื่องของเรื่อง มีอยู่ว่า สถานฑูตโรมาเนียที่กรุงเทพ ฝ่ายวีซ่า ปิดทำงาน 2 เดือน ทำให้ฉันเป็นเดือดเป็นร้อนต้องหาทางไปขอวีซ่าโรมาเนียในประเทศอื่น จนสรุปแล้วกับผู้ให้ทุนว่าจะไปทำวีซ่าที่เมืองบุดาเปส ประเทศฮังการี ซึ่งฉันต้องบินไปลงก่อนจะเดินทางเข้าโรมาเนียอยู่แล้ว ปัญหาแรกด่วนตอนนี้คือฉันต้องขอวีซ่าประเทศฮังการีให้ได้ก่อน ที่กรุงเทพนี้แหละ สาธุ ขอให้ผ่านฉลุย ด้วยเถอะ ที่ฉันกลัวก็เพราะ จดหมายเชิญทุกฉบับที่ฉันมีเขียนสนับสนุนการเดินทางไปโรมาเนียหมด แต่ไม่ได้ระบุชื่อฮังการีเลย พระเจ้าช่วย..
ดูเหมือนว่าการเดินทางเข้ากรุงครั้งนี้มีเรื่องให้ลุ้นจริงๆ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment